Dzieło życia – Zamek w Łapalicach.

W 1983 roku Pan Piotr Kazimierczak, snycerz i producent mebli z Gdańska rozpoczął budowę domu połączonego z pracownią rzeźbiarską. Inwestycja rozrosła ze 170 m² do ponad 5000 m², sześciu kondygnacji, kaplicy, sali balowej, basenu i fontanny. Znajduje się też winda i wiele tarasów. Zamek położony jest na terenie Kaszubskiego Parku Krajobrazowego z bramą wjazdową i sztucznym stawem, wszystko ogrodzonym betonowym murem. Na początku lat 90-tych prace zostały wstrzymane z powodu problemów finansowych inwestora. Zamek zyskał miano Największej Samowoli Budowlanej w Polsce, co przyciąga tłumy turystów nie tylko z kraju. Jeszcze, nie dokończony, a już cieszy się ogromną sławą 🙂

Krąży coraz więcej plotek i mitów na temat tego, co miałoby znajdować się w tym Zamczysku. Myślę, że nikt tego nie wie, oprócz pomysłodawcy. Widząc to, co stworzył do tej pory, śmiało mogę powiedzieć, że zachwyciłoby oczy całego świata. Sama budowla, choć niedokończona i niszczejąca robi ogromne wrażenie, a co by było gdy Pan Piotr, który bez wątpienia jest artystą w swoim fachu, mógł zrealizować swój pomysł, a tym samym spełnić marzenie?

Podziwiam ludzi z pasją, takich którzy mają wspaniałe pomysły i nie boją się podejmować ryzyka, by spełniać swoje marzenia. Takich, którzy pomimo przeciwności losu, złośliwości ludzi i wielu niepowodzeń stają na nogi, otrząsają kurz i idą dalej…Podziwiam ludzi za talenty i pomysły, za sztukę jaką tworzą, bo Zamek w Łapalicach to dzieło sztuki, wizytówka Polski i jej artystów. Wszystko w tej wspaniałej, okazałej budowli jest przemyślane, wszystko ma symboliczne znaczenie: 12 wież – 12-stu Apostołów (tak podają źródła internetowe, zastanawiam się, czy to może nie chodzi o12 miesięcy roku?), 52 pomieszczenia – ilość tygodni w roku i 365 okien – to ilość dni roku.

Zamkiem w Łapalicach zainteresowała się także Martyna Wojciechowska, która umieściła wpis na instagramie.

Nie jestem biegła w prawie, ani przepisach budowlanych. Jednak z tego co wyczytałam sprawa się przedawniła i Pan Piotr mógłby dokończyć swoje dzieło, tylko jest jeden problem – nie ma na to funduszy…Tylko on, realizując swój plan jest w stanie zrobić z tego niepowtarzalne arcydzieło, bo jak widać sam zamysł jest godny uwagi.

Może ktoś z Was ma pomysł, jak można by było pomóc uratować ten wspaniały obiekt od całkowitej dewastacji i ruiny. Chętnie sama dorzuciłabym „cegiełkę” by tylko zobaczyć efekt końcowy 🙂

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zamieszczam link z rozmowy inwestora Pana Piotra Kazimierczaka z Kurierem Kartuskim, gdzie będziecie mogli przeczytać o dziejach powstania tego planu i problemach jakie z tego wynikły.

http://www.piotrcackowski.pl/?p=4213