„Kłamstwo”

Za zamkniętymi drzwiami Kłamstwo stanęło. Długo się zastanawiało czy drzwi otworzyć.

– Jak stanąć przed Prawdą? – myślało głęboko wzruszone. Klamka zapasła i ciężkie od złamanego sumienia drzwi się otworzyły. Ukazując słabości, niedoskonałości, potknięcia…Kłamstwo skuliło się zawstydzone i upokorzone, czekało co powie Prawda.

A ta lśniła czystością jak perła wśród błota. Jej promienie otuliły drżące od winy ciało Kłamstwa.

-Dobrze, że jesteś czekałam na Ciebie – z uśmiechem wyrażającym piękno świata przywitała ją Prawda i otuliła swoim płaszczem niewinności.

Kłamstwo zawsze musi skonfrontować się z Prawdą.

 

fot.własne