„Niebezpieczna gra”

31. 01. 2018 r.

Niby nic…puszczone zalotnie oko.

Niby nic…uścisk dłoni gorącej.

Niby nic…spojrzenie kuszące.

Niby nic…uśmiech czarujący.

Niby nic…zaproszenie niewinne.

Niby nic…

 

A gra się toczy niebezpiecznym torem

Po piaskach ruchomych stąpają zbrukani

I jedno ku drugiemu zbyt blisko podchodzi

Żarem się sparzą i wybaczenia nie będzie

Bo oni – to światy dwa, jak niebo i piekło

Gdzie Diabeł – to ja…

 

On to wie… i ja to wiem…

że grzechu nie zmyjemy, nie wybaczy nam go nikt

Więc dalej grać będziemy w naszą grę – Niby nic…

Tak bliscy i dalecy, za barierą chwili ulotnej

Wystawieni na próbę, świadomi pokusy

I gniewu Nieba…